Dla każdego entuzjasty metalu zespoły takie jak Rotting Christ to prawdziwe legendy i wyrocznie sztuki grania ciężkich brzmień na najwyższym poziomie. Grecka grupa od ponad trzech dekad wyznacza nowe trendy i wytycza szlaki muzyczne na międzynarodowej scenie metalowej. W dorobku mają niemal czternaście albumów studyjnych, a kompletne zestawienie nie mogłoby obyć się bez oceny poszczególnych krążków oraz przyjrzenia się bliżej artystycznej ewolucji i brzmień, które kształtowały się wraz z upływem czasu i doświadczeniem zespołu. Ranking poszczególnych albumów Rotting Christ pomaga również dostrzec najważniejsze elementy ich twórczości i motywy stale obecne w tekstach, a także ukazać wpływ jaki wywarli na całą scenę black i death metalu swoimi eksperymentami z mieszaniem stylów i sięganiem do ludowych, orientalnych inspiracji.
Początki zespołu i pierwsze albumy
Thy Mighty Contract - debiutancki krążek
Pierwsza płyta wydana w 1993 roku to mocny, pewny siebie debiut grupy założonej w Atenach przez braci Tolisów - wokalistę Saki'ego i gitarzystę Jima. Album z mocnymi blackmetalowymi korzeniami, pełen prędkich riffów, dynamicznych partii perkusji i charakterystycznego krzyku wokalu. Ujawnia fascynację mitologią, okultyzmem i antychrześcijańską tematyką. Jest surowy, bezkompromisowy i pełen buntowniczej energii.
Non Serviam - mroczny i surowy album
Drugi album z 1994 roku kontynuuje mroczną, okultystyczną tematykę i surowe blackmetalowe brzmienie. Niepokojący, chropowaty wokal Saki'ego i agresywne riffy przepełnione są gniewem i buntem. Ciężkie, nieprzyjemne dźwięki tworzą opresyjną, mroczną aurę. To album przeznaczony dla prawdziwych fanów ekstremalnego metalu poszukujących surowych, agresywnych brzmień.
Triarchy of the Lost Lovers - eksperymentalne brzmienie
Trzeci studyjny krążek grupy z 1996 roku to już wyraźne odejście od klasycznego black metalu w stronę ciekawszych eksperymentów i poszukiwań brzmieniowych. Pojawiają się inspiracje muzyką orientalną i ludową, a także elementy dark wave. Mimo to album wciąż pozostaje wierny mrocznym, okultystycznym tematom. To propozycja dla słuchaczy ceniących zespoły szukające własnej artystycznej tożsamości.
Okres wzrostu popularności i dojrzałości artystycznej
Aealo - powrót do korzeni i tradycji
Siódmy studyjny album grupy z 2010 roku to propozycja łącząca w sobie blackmetalowe korzenie Rotting Christ z ludowymi melodiami i motywami zaczerpniętymi z tradycyjnej greckiej muzyki. Znajdziemy tu wiele odniesień do mitologii oraz bałkańskich i bizantyjskich tradycji. Wokal Saki'ego brzmi bardziej melodyjnie i przystępnie. To krążek łączący surowość z pięknem dawnych kultur.
Kata Ton Daimona Eaytoy - dynamiczny i melodyjny
Ósmy album studyjny zespołu z 2013 roku utrzymany jest w podobnym klimacie co poprzedni, z silnymi inspiracjami ludowymi i folkowymi. Mocne, agresywne riffy przeplatają się tu z melodyjnymi partiami instrumentalnymi i wokalnymi. Całość brzmi bardzo dynamicznie i zachowuje równowagę między ciężkimi, metalowymi dźwiękami a łagodniejszymi, bardziej przystępnymi elementami.
Rituals - inspiracje muzyką ludową
Dziewiąty album studyjny z 2016 roku to kontynuacja eksploracji greckiej muzyki ludowej i folkowej w połączeniu z mocnym gruntem black i death metalu. Mroczne riffy gitarowe przeplatają się z tradycyjnymi instrumentami ludowymi. Całość brzmi surowo, ale i melodyjnie. To kolejna odsłona fascynacji zespołu rodzimą kulturą i tradycją.
Lata 90. - poszukiwanie własnego stylu
A Dead Poem - melancholiczny klimat albumu
Czwarty album studyjny Rotting Christ z 1997 roku to propozycja znacznie wolniejsza i spokojniejsza niż wczesne, agresywne blackmetalowe nagrania. Dominuje tu ponura, melancholijna atmosfera i mroczny nastrój. Sporadycznie pojawiają się dynamiczne, szybkie fragmenty, ale ogólny klimat albumu pozostaje raczej depresyjny i przygnębiający. To ciekawa odsłona poszukiwań artystycznej tożsamości grupy.
Sleep of the Angels - elementy muzyki gothic
Piąty album studyjny zespołu z 1999 roku również znacząco różni się od wczesnych nagrań w klimacie surowego black metalu. Tym razem słychać inspiracje metalem gotyckim z charakterystycznymi partiami klawiszy i elementami dark wave. Całość brzmi melancholijnie i ponuro, z domieszką zadumy. To kolejna odsłona eksperymentów brzmieniowych grupy w okresie poszukiwania własnej artystycznej tożsamości.
Aphobis - thrashowo-blackmetalowe brzmienie
Szósty album studyjny Rotting Christ z 2001 roku to powrót do cięższych, agresywniejszych brzmień. Tym razem słychać jednak wyraźne inspiracje thrash metalem w szybkich, przepełnionych energią riffach. Nie brak również charakterystycznych blackmetalowych blast beatów i krzykliwego wokalu. Album ten łączy w sobie cechy obu gatunków w intensywny, dynamiczny sposób.
Wpływy orientu i eksperymenty muzyczne
Khronos - fascynacja kulturą grecką
Ósmy studyjny album grupy z 2000 roku to fascynacja starożytną kulturą Grecji i filozofią. Pojawiają się nawiązania do mitologii, okultystyczne motywy oraz elementy muzyki ludowej i bałkańskiej. Brzmienie staje się bardziej przyjazne, melodyjne, z mniejszą ilością surowych blast beatów. To kolejna odsłona eksperymentów Rotting Christ łączących metal z ludowymi inspiracjami.
Genesis - inspiracje muzyką Bliskiego Wschodu
Siódmy album studyjny grupy z 1999 roku to fascynacja kulturą i muzyką Bliskiego Wschodu. Pojawiają się orientalne skale, charakterystyczne instrumenty oraz elementy muzyki etnicznej. Całość brzmi bardzo eklektycznie, momentami wręcz psychodelicznie. To krążek, który dzieli fanów, ale na pewno nie pozostawia obojętnym.
Theogonia - nawiązania do mitologii greckiej
Dziesiąty studyjny album grupy z 2007 roku to hołd dla mitologii i kultury starożytnej Grecji. Tytułowy utwór to muzyczna interpretacja poematu Hezjoda o narodzinach bogów. Nie zabrakło również utworów nawiązujących do Dionizosa, Prometeusza czy syren. Mocne, metalowe riffy przeplatają się tu z ludowymi melodiami w barwną, pełną grozy i mroku całość.
Ostatnia dekada - ugruntowany styl i renoma
Κατά τον δαίμονα εαυτού - powrót do korzeni black metalu
Jedenasty studyjny album grupy z 2013 roku to mocny powrót do korzeni - surowego, bezkompromisowego brzmienia wczesnych blackmetalowych nagrań. Setki koncertów i lata doświadczenia zaowocowały jednak większą muzyczną dojrzałością i precyzją wykonania. To płyta, która zadowoli zarówno starych, jak i nowych fanów ekstremalnego metalu.
Lucifer Over Athens - hołd dla Aten jako kolebki cywilizacji
Album koncertowy z 2019 roku, zarejestrowany w Odeonie Heroda Attyka w Atenach, to swego rodzaju hołd dla rodzinnego miasta zespołu, uznawanego za kolebkę zachodniej cywilizacji i kultury. Oprócz koncertowych wersji największych hitów, znalazły się tu również specjalnie na tę okazję skomponowane utwory z inspiracjami ludowymi.
The Heretics - połączenie black i death metalu
Ostatni jak do tej pory, czternasty studyjny album grupy z 2022 roku łączy w sobie cechy black i death metalu z dodatkiem orientalnych akcentów. Nie zabrakło oczywiście nawiązań do okultyzmu, pogaństwa i antychrześcijańskiej tematyki. Nowoczesne, mocne brzmienie idzie tu w parze z wiernością charakterystycznym dla Rotting Christ motywom. Grupa ponownie pokazuje klasę i muzyczną dojrzałość.
Podsumowując, zespół Rotting Christ przez ponad trzy dekady twórczości przeszedł fascynującą ewolucję - od klasycznego black metalu, przez poszukiwania własnej tożsamości, po wypracowanie charakterystycznego stylu łączącego ciężkie brzmienia z ludowymi i orientalnymi inspiracjami. Niezmiennie pozostaje wierny okultystycznej tematyce i antychrześcijańskim motywom. Jego albumy to prawdziwa gratka dla słuchaczy, którzy cenią zarówno tradycyjny, surowy black metal, jak i muzyczne eksperymenty łączące różne style. Dyskografia Rotting Christ to fascynująca opowieść o artystycznej ewolucji i poszukiwaniu własnej tożsamości przez ponad trzy dekady aktywności.
Podsumowanie
Ranking albumów Rotting Christ ukazuje niezwykłą muzyczną podróż, jaką odbył ten wyjątkowy zespół przez ponad 30 lat aktywności. Od surowych, bezkompromisowych blackmetalowych początków, przez poszukiwania własnej tożsamości, inspiracje ludowymi dźwiękami, po wypracowanie charakterystycznego stylu łączącego mroczne tematy z melodyjnymi akcentami. Ta ewolucja brzmieniowa szła w parze z nieustannym wzrostem popularności i uznania grupy w światowym metalu. Dziś Rotting Christ to prawdziwa legenda sceny, która wciąż potrafi zaskakiwać i inspirować kolejne pokolenia słuchaczy. Ich albumy to obowiązkowa pozycja dla każdego fana ekstremalnych brzmień.
Tagi
Udostępnij
